با ایجاد یک سرور جدید Ubuntu 20.04، باید مراحل مهمی را به عنوان بخشی از تنظیم اولیه انجام دهید. این مراحل امنیت و کارایی سرور شما را افزایش می‌دهد و پایه‌ای محکم برای اقدامات بعدی شما فراهم می‌کند.

یک پورت یک نقطه پایانی ارتباط است. در یک سیستم عامل، یک پورت باز یا بسته می‌شود تا بسته‌های داده برای فرایندها یا خدمات شبکه خاص در دسترس باشد.

شیوه ساده ترین استفاده از یک سرور مجازی (vps) به طور طبیعی این است که برنامه های رایانه ای را در سرور توسعه داده و اجرا کنید و آن را به طور 24 ساعته در روز، 7 روز هفته روشن نگه دارید. با این حال، کار به این صورت می تواند به عنوان هدر دادن منابع تلقی شود. اگر سرور شما نیازی ندارد که تمام وقت کار کند، می توانید با توسعه در Docker، همگام سازی حجم آن با دستگاه محلی خود و سپس بازیابی آن به یک سرور جدید در صورت نیاز، هزینه خود را کاهش دهید.

اگر به گردش کار مبتنی بر رابط کاربری (UI) عادت دارید، مواجهه ناگهانی با صفحه سیاه سرور VPS پر از دستورات می تواند ترسناک باشد. البته، ما به شما توصیه می کنیم که آن را تحمل کنید - به زودی خواهید فهمید که خط فرمان فقط در فیلم های هکر مفید نیست

هنگام توسعه یا پیاده سازی کانتینر، شما اغلب نیاز دارید تا داخل یک کانتینر در حال اجرا را بررسی کنید تا وضعیت فعلی آن را بررسی کنید یا یک مشکل را عیب یابی کنید. به همین منظور، Docker دستور docker exec را برای اجرای برنامه ها در کانتینرها که در حال اجرا هستند، ارائه می دهد.

PostgreSQL یا Postgres یک سیستم مدیریت پایگاه داده رابطه ای است که یک پیاده سازی از زبان پرس و جو SQL را ارائه می دهد. این یک انتخاب محبوب برای بسیاری از پروژه های کوچک و بزرگ است و دارای مزیت رعایت استانداردها و داشتن بسیاری از ویژگی های پیشرفته مانند معاملات قابل اعتماد و همزمانی بدون قفل خواندن است.

برای افزودن و حذف کاربران در سیستم عامل Ubuntu 14.04، می‌توانید از دستورات خاصی استفاده کنید.

برای تأمین امنیت سرور Apache با استفاده از Let's Encrypt در Ubuntu 16.04، مراحل زیر را دنبال کنید:

برای نصب MySQL در Ubuntu 18.04، مراحل زیر را دنبال کنید: